W upalne dni czerwca 1412 roku w węgierskiej Budzie odbył się turniej, z łacińska zwany ludus militaris, którego echa rozległy się w najdalszych zakątkach ówczesnej Europy. Zorganizowany przez Zygmunta Luksemburskiego dla uczczenia właśnie zawartego pokoju z Władysławem Jagiełłą i wizyty polskiego króla w stolicy Węgier, zgromadził – według świadków owych wydarzeń – wspaniałych gości z 17 różnych krajów, w tym trzech królów, licznych książąt, hrabiów, możnych panów i rzesze rycerstwa, a nawet papieskiego legata i wielu biskupów. Jakby tego było mało na ulicach Budy dało się także zauważyć, być może mniej oczekiwanych gości – „potomków Abrahama”, „szpetnych pogan” o długich brodach i wielu innych, w tym przybyszów z niespokojnych Bałkanów. Czytaj dalej
Archiwum kategorii: Muzeum Historyczne
Jak Lajkonik zawitał do Krakowa? O najeździe mongolskim w 1241 roku
Wielki Step to ogromnych rozmiarów pas ziemi, ciągnący się od ujścia Dunaju na zachodzie aż po Koreę na wschodzie. Charakteryzuje się zmiennym i surowym klimatem. Zimy są tu mroźne, lata upalne, opady niewielkie, stąd ziemia jest uboga w roślinność. Do tego dochodzą silnie wiejące wiatry. Nic dziwnego, że możliwości gospodarowania na takich terenach były mocno ograniczone. Opanowali je pasterze, którzy prowadzili koczowniczy tryb życia. Ludzie ci pozostawali w ciągłym ruchu, bez stałych siedzib zamieszkania. Mimo tego, na tych niegościnnych obszarach, powstała jedna z największych potęg w dziejach – Państwo Mongolskie.
Szopka krakowska na dworze królowej Elżbiety II
22 listopada 2016 roku w Pałacu Buckingham ambasador RP Arkady Rzegocki podarował królowej Elżbiecie II szopkę krakowską. W szopce połączone zostały elementy polskie i brytyjskie. Znalazła się w niej m.in. wieża Big Ben, która od 2012 r. nosi oficjalną nazwę Wieży Elżbiety, oraz figurka gwardzisty królewskiego. Dzieło to, specjalnie na uroczystość w Pałacu Buckingham, wykonał znany krakowski szopkarz Jan Kirsz. Autor opowiada o procesie tworzenia szopki.
Ojciec nowohuckiego boksu – Bronisław Olejniczak
Bronisław Olejniczak, autor nieznany, zdjęcie pochodzi z pracy „KS Hutnik Kraków 1950–1995”
O monterze instalacji centralnego ogrzewania, który został ojcem nowohuckiego boksu, Bronisławie Olejniczaku, opowiada kurator wystawy „Sport w Nowej Hucie„, Piotr Kapusta.
Na początku istnienia Nowej Huty powoływano do życia pierwsze koła sportowe, organizowano pierwsze zawody, w których brali udział nowohuccy sportowcy. W 1950 r. powstało Koło Sportowe „Stal”. Jego działalnością zainteresował się młody monter instalacji centralnego ogrzewania Bronisław Olejniczak. Czytaj dalej
Historia guza z żupana Marcina Oracewicza
Portret Marcina Oracewicza, Piotr Stachiewicz, 1895 r., Kraków
Muzeum Historyczne Miasta Krakowa zaprasza na wystawę „Zamek Lubownia jako siedziba zastawu spiskiego” od 27 października 2016 roku do piwnic skrzydła zachodniego Pałacu Krzysztofory. O jednym z bohaterów wystawy, Marcinie Oracewiczu, który zabił dowódcę rosyjskiego guzem z żupana opowiada kurator dr Michał Szczerba.
Marcin Oracewicz urodził się około 1720 roku w Lubowni na Spiszu. W młodości przybył do Krakowa, by wstąpić do tutejszego cechu pasamoników (rzemieślników, którzy wyrabiali pasy, paski, frędzle, wszelkiego rodzaju pasamony i taśmy do bramowania i ubierania sukni). Czytaj dalej
Tableau Gimnazjum Żeńskiego – ze zbiorów Cyfrowego Thesaurusa
Tableau wykonane w 1897 r. przedstawia pierwsze grono pedagogiczne i uczennice Gimnazjum Żeńskiego w Krakowie. Gimnazjum to było pierwszą na ziemiach polskich średnią szkołą żeńską z programem gimnazjum męskiego. Zostało ono otwarte w lokalu przy ul. Św. Jana 11, z inicjatywy Stowarzyszenia Pomocy Naukowej dla Polek im. Ignacego Józefa Kraszewskiego.
„Jom Riszon” w Starej Synagodze
Muzeum Historyczne Miasta Krakowa jak co roku zaprasza na święto „Jom Riszon” w Starej Synagodze. Podczas obchodów można będzie obejrzeć niezwykłe filmy dokumentalne. O jednym z nich, pt. „Na własne oczy”, opowiada kierownik Oddziału MHK Stara Synagoga, Eugeniusz Duda.
„Na własne oczy” to film dokumentalny o badaniach rasowych prowadzonych w południowej Polsce podczas II wojny światowej przez Sekcję Ras i Ludoznawstwa Instytutu Niemieckich Prac na Wschodzie (Institut für Deutsche Ostarbeit), powstałego w Krakowie 20 kwietnia 1940 r.